ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ

ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ
Και στα Κελλιά με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν

giovedì 3 marzo 2011

Ξέσπασμα αγανάκτησης για την εγκατάλειψη των νησιών

Οι κυβερνήτες μας και οι ισχυροί της γης συζητούν για γεωπολιτική, χωρικά ύδατα, εκμετάλλευση κοιτασμάτων και υφαλοκρηπίδες σε επίσημες ή παρασκηνιακές διαβουλεύσεις που τα ΜΜΕ τις καταγράφουν εν συντομία με βραχυγραφικές συντμήσεις τύπου Διμερείς διαπραγματεύσεις για ΑΟΖ.

Τα προβλήματα ωστόσο ζώνουν τους Έλληνες νησιώτες σε αυτή την ποικιλόμορφη κρίση που ταλανίζει την οικουμένη και τα νησιά μας, στολίδια αληθινά του Αιγαίου περιπλανούνται ακυβέρνητα σαν καράβια μοναχικά στο πέλαγος και κινδυνεύουν να βουλιάξουν από την κακόβουλη και ασύστολη αμεριμνησία κάποιων που είτε τα αποποιούνται, είτε κακοποιούν το νησιώτικο περιβάλλον, είτε τα εκποιούν στα τραπέζια των ανταλλαγών, συναινώντας έτσι στην ασύδοτη εκμετάλλευση του θαλασσίου και έγγειου πλούτου, ερήμην των κατοίκων, είτε τα τυποποιούν σε θερινά τουριστικά πακέτα.

Όποιος γεννήθηκε σε αιγαιοπελαγίτικο νησί βλέπει τα πέτρινα νησιά να μαραίνονται, ξεχασμένα από θεούς και χριστιανούς, τα έρμα χωριά της ενδοχώρας να τα φυλάνε ρυτιδιασμένοι από τις δομικασίες της ζωής συνταξιούχοι που με εγκαρτέρηση μετράνε τον καιρό τους σε καφενέδες θλιμμένους και σε καλντερίμια με λιγοστές φωνές, πολλά σπιτικά ερειπωμένα και στοιχειωμένα κι άλλα αμπαρωμένα με τις μνήμες να τρίζουν των περασμένων σε σκονισμένα και σαρακιασμένα συρτάρια, τα σχολεία ορφανεμένα από χρόνια, τους κήπους, τα χωράφια και τα περιβόλια παραδομένα στη βορά του αδυσώπητου χρόνου, τα αμπέλια εγκαταλειμμένα και λεηλατημένα από τα αγριοκάτσικα, τα αλώνια χορταριασμένα, τις απαξιωμένες ξερολιθιές στις πετροπλαγιές, αληθινούς τοίχους της ζωής των ξωμάχων του χτες, όπως κάποιοι εικαστικά τις κατονομάζουν, μια και παλιά συγκρατούσαν και δάμαζαν τη στερημένη και άγονη γη εξασφαλίζοντας μαγικούς μικροβιοτόπους, χωρίς πιά συντήρηση και σε πλήρη εξάλειψη.

Αυτή είναι η μοίρα των νησιών τα τελευταία πενήντα χρόνια και ειδικά το χειμώνα που είναι καταδικασμένα σε απόλυτη μοναξιά με ελάχιστη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση και μηδαμινή τουριστική επιβατική κίνηση.

Πολλά από αυτά τα νησιά κατατάσσονται γραφειοκρατικά και ανελέητα στις άγονες δρομολογιακές γραμμές (non profit line), λόγω έλλειψης κυβερνητικού, επιχειρηματικού και εφοπλιστικού ενδιαφέροντος και εγκληματικής αδιαφορίας των συνελλήνων.

1 commento:

  1. Γιακόρ καλά τα λες! Εκφράζουμε κι εμείς την αγανάκτησή μας γι'αυτά που συμβαίνουν στην χώρα και κυρίως αυτά που συμβαίνουν στο νησί μας. Νομίζω πως κάναμε όλοι πάρα πολύ υπομονή τα τελευταία χρόνια αλλά ως εδώ. Πρεπει να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε πριν χάσουμε οτι όμορφο έχουμε ως τόπος.

    RispondiElimina