ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ

ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ
Και στα Κελλιά με χρώματα άσπρα και ήλιο μεθούν

sabato 3 novembre 2012

Ίσως εκεί που κάποιος αντιστέκεται χωρίς ελπίδα, ίσως εκεί να αρχίζει η ανθρώπινη ιστορία κ΄η ομορφιά του ανθρώπου

Ξαναδιαβάζοντας Ρίτσο σε στιγμές πού όλοι μας χτυπάμε το κεφάλι σε πανύψηλους τοίχους αναζητώντας λίγο γαλάζιο ασκίαστο.
Eppure, chissà, 
là dove qualcuno resiste senza speranza, 
è forse là che inizia la storia umana, 
come la chiamiamo, e la bellezza dell'uomo.
Trad. Nicola Crocetti

3 commenti:

  1. Σε γεμίζουν με ελπίδες όντα που διαχειρίζονται την ζωή σου αλλά και τον δρόμο που θα πάρει ο εφιάλτης σου και είναι τόσο μεγάλη η καταπόνησή σου που θέλεις να πιστέψεις ότι κάποιος από αυτούς θα σε βγάλει από το τέλμα. Είναι φυσικό να θέλεις να πιστέψεις κάπου γιατί το ξέρουμε όλοι μας πια ότι οι ανθρώπινες αντοχές είναι τεράστιες και εσύ δεν θέλεις να δεις που φθάνουν οι δικές σου. Δεν θέλεις να δεις τι μπορεί να αντέξουν ακόμα τα μάτια σου και η καρδιά σου. Ζήσε λοιπόν και την διορισμένη ελπίδα. Είναι και αυτό κομμάτι του παζλ. Είναι και αυτό ένα μέρος του σήριαλ που πρέπει να δούμε, θέλουμε δεν θέλουμε. Αλλά να μην ξεχνάς ότι ζεις το χειρότερο. Και το ζεις μόνο εσύ και κανένας σωτήρας σου. Κάθε μέρα που ξυπνάς να γνωρίζεις ότι ο ανήφορος είναι δικός σου και μόνο δικός σου. Η πολιτική ποτέ δεν είχε ανήφορο. Μόνο ευθείες και όταν ξεπηδούσε κάποια λακκούβα αμέσως έφτιαχνε παράδρομους για να συνεχίσει την πορεία της. Έτσι κάνει και τώρα που εσύ είσαι η λακκούβα της. Δεν θα σκοντάψει πάνω σου, θα σε προσπεράσει αδιαφορώντας αν εσύ έζησες το χειρότερο.

    RispondiElimina
    Risposte
    1. Η ζωή, τόχουμε διαπιστώσει όλοι μας, παλιέ μου φίλε Νίκο, είναι γεμάτη ανηφόρες, εφιάλτες, λακκούβες και δοκιμασίες. Αλλά δεν είναι ποτέ μητρυιά. Μας δίνει και πολλή αγάπη που βοηθά να αντιμετωπίζουμε αυτές τις δοκιμασίες με το κεφάλι ψηλά. Εγώ φοβάμαι πιο πολύ τη μοναξιά. ´Οταν όμως κανείς έχει γύρω του στοργή διανύει το δρόμο μετ´ εμποδίων της ζωής χωρίς να πτοείται. Στην ηλικία που έχουμε φτάσει τόχουμε καταλάβει ότι η ζωή είναι ταξίδι που αξίζει να το κάνουμε με περιέργεια χωρίς να χάνουμε ούτε μια ευκαιρία για να το γευτούμε λαίμαργα και άπληστα. Το ταξίδι είναι η γοητεία της ζωής. Και το μεγαλείο του ανθρώπου έγκειται σε αυτή την ικανότητά του να εκτιμά κάθε στιγμή του ταξιδιού. Αρκεί να έχει πάντα στο πλευρό του κάποιο συνοδίτη και συνταξιδιώτη.

      Elimina
    2. Πάντα μετά από κάθε μπόρα θα ξεπροβάλει ήλιος ζεστός και λαμπρός για να φωτίζει το ταξίδι σου στο χρόνο!!!..

      Elimina